«Ἀλλήλων καταφρονούντες ἀλλήλοις ἀρεσκεύονται και ἀλλήλων ὑπερέχει θέλοντες, ἀλλήλοις ὑποκατακλίνονται (Παρόλο που περιφρονεί ο ένας τον άλλο, καλοπιάνονται μεταξύ τους και παρόλο που θέλουν να υπερέχουν, υποκλίνονται ο ένας στον άλλο)». Μάρκος Αυρήλιος Ρωμαίος Αυτοκράτωρ και φιλόσοφος (121-180 μ.Χ), από το έργο του "Τἀ εἰς ἑαυτόν" ια΄14.

Οι περισσότεροι από εμάς, άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο, κατά τις συναλλαγές μας με το δημόσιο βιώνουμε τα προβλήματα λειτουργίας των υπηρεσιών του κράτους. Με τις δυνατότητες που παρέχει η πληροφορική τα αιτήματα των πολιτών, θα μπορούσαν να ικανοποιούνται σε μερικά λεπτά της ώρας. Η πραγμάτωση του ιδανικού αυτού σεναρίου, προϋποθέτει την ύπαρξη εκπαιδευμένου προσωπικού, υλικοτεχνικής υποδομής και μέσων ελέγχου και αξιολογήσεως των πάντων.

Η Αριστεία και η Αξιολόγηση (ΘοῦΚύριεφυλακὴν τῷ στόµατί µου) 

Η αποδοτική λειτουργία οποιαδήποτε οργανισμού στηρίζεται σε εκείνο το προσωπικό το οποίο και γνωρίζει και θέλει να παράγει έργο. Υπάρχουν όμως και εκείνοι που επιθυμούν, αλλά δεν δύνανται και εκείνοι που δύνανται αλλά δεν επιθυμούν. Δυστυχώς υπάρχει η κατηγορία αυτών που ούτε μπορούν, ούτε επιθυμούν, οι οποίοι συχνά είναι οι πλέον διεκδικητικοί. Για όλους όσους θέλουν να αμείβονται χωρίς να προσφέρουν πρέπει να ισχύσει το ρητό της γραφής: «Ὁ μὴ ἐργαζόμενος, μηδέ ἐσθιέτω[1]». Για εκείνους που δεν γνωρίζουν θα πρέπει να εκπαιδευτούν, να αξιολογηθούν και εφόσον πιστοποιηθεί η επαγγελματική τους επάρκεια να αναλάβουν εργασία, ειδάλλως να τοποθετηθούν στο τομέα που κρίνονται ικανοί. Η υλοποίηση του έργου αξιολογήσεως του προσωπικού απαιτεί αρίστους, εντίμους, αδέκαστους και ανεπηρέαστους. Το παράδοξο του τρόπου που ενεργούμε είναι ότι, όταν συναλλασσόμαστε με το κράτος επιθυμούμε να λειτουργεί άριστα και αντικειμενικά, αλλά ως πολίτες δεν θέλουμε να είμαστε συνεπείς προς τις υποχρεώσεις μας. Επιπλέον ως εργαζόμενοι του Δημοσίου δεν θέλουμε ούτε έλεγχο, ούτε αξιολόγηση. Η ανοχή όσων που έχουν κυβερνήσει στις νοσηρές αυτές νοοτροπίες, έχει οδηγήσει σ΄ αυτό που περιγράφουμε ως χρόνιες παθογένειες, οι οποίες έχουν τις ρίζες τους στην Τουρκοκρατία.

Η Ασθένεια

Η τήρηση της νομιμότητος αφορά τους πάντες, χωρίς καμία εξαίρεση. Η πορεία μας επί δύο αιώνες ως ανεξάρτητου κράτους δείχνει ότι προτιμούμε μια κατάσταση του «ναι μεν αλλά». Διατηρούμε χαμηλές προσδοκίες και παρ' όλο που τοποθετούμε το πήχη χαμηλά, υπάρχουν και αυτοί που περνούν από κάτω. Εάν δεν μπορούμε εμείς, τότε ποιος θα αναλάβει αυτό το δύσκολο έργο; H ανάληψη στρατηγικών τομέων της οικονομίας μας, όπως των αεροδρομίων, των λιμένων, των αερογραμμών κ.α από ξένους και εγχώριους επενδυτές επιβεβαιώνει τις εγγενείς αδυναμίες του δημοσίου. Η πρόσκληση ξένων διαιτητών στους αγώνες της Super league, συνιστά την ομολογία αποτυχίας εξασφαλίσεως αντικειμενικής διαιτησίας, η οποία επιβεβαιώνεται από τη μη αντίδραση των Ελλήνων διαιτητών. Το 1993, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος Ανδρέας Παπανδρέου είχε πει: «Είτε το έθνος θα εξαφανίσει την υπερχρέωση της χώρας, είτε η υπερχρέωση θα εξαφανίσει το έθνος». Η υπερχρέωση και η σπατάλη μας οδήγησαν στην πτώχευση με οδυνηρές συνέπειες για την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων. Το ίδιο θα συμβεί εάν δεν αποβάλλουμε από τη ζωή μας την παρανομία, τη παρατυπία και τη ρουσφετολογία. Ο σεβασμός των νόμων, η θέσπιση αυστηρών κανόνων λειτουργίας του και η αξιολόγηση των πάντων παντού και πάντοτε θα προστατεύσουν τις ζωές μας, θα μας λυτρώσουν από το πόνο, θα μας χαρίσουν ευημερία και θα μας απαλλάξουν από τις αχρείαστες θυσίες.

Η Θεραπεία

Για να αλλάξουμε θα πρέπει να ξεκινήσουμε από την Α΄ τάξη του Δημοτικού και καλύτερα από το νηπιαγωγείο. Πρώτα από τους δασκάλους και μετά από τις μαθήτριες και τους μαθητές. Θα διδάσκουν όσοι αξιολογούνται ικανοί όχι μια φορά, αλλά συνεχώς. Οι μαθητές θα μάθουν να σέβονται τους δασκάλους, τους συμμαθητές τους και το σχολικό περιβάλλον. Θα βαθμολογούνται για την επίδοση τους και δεν θα προβιβάζονται εάν δεν αποδεικνύουν ότι κατέχουν τις ορισθείσες ελάχιστες γνώσεις. Θα μαθαίνουν να μην υπερβαίνουν τα όρια που τους θέτουν, θα τηρούν το ωράριο και θα ακολουθούν κανόνες καλής συμπεριφοράς. Η διαπαιδαγώγηση των παιδιών προφανώς ξεκινά από την οικογένεια, στην οποία πρέπει παρέχονται συμβουλές, αλλά το σχολείο υπόκειται σε έλεγχο. Μπορεί να ακούγεται πολύ αυστηρό και ενδεχομένως σκληρό, αλλά δεν είναι ικανοί όλοι για όλα τα επαγγέλματα και «τα γράμματα δεν τα παίρνουν όλοι». Αν ίσχυε όλοι θα είχαν τον αυτό Δείκτη Νοημοσύνης[2]. Η γνώση παρέχεται σ’ όλους και ομοιάζει με το σπόρο που διασκορπίζεται παντού. Όλα τα εδάφη δεν είναι κατάλληλα για καλλιέργεια, σε ορισμένα τα φυτά βλαστάνουν και ανθίζουν, αλλού μαραίνονται και σ’ άλλα δεν φυτρώνουν καν. Στο όνομα της ισότητος αποδεχθήκαμε την ισοπέδωση των πάντων και έχουμε κατέλθει από την μετριότητα βαδίζοντες προς την αμάθεια. Το επόμενο βήμα θα είναι να υιοθετήσουμε το δικαίωμα στην άγνοια στα πλαίσια της ελευθεριότητας και της δημοκρατίας. Δεν πιστεύω ότι μπορούμε να αλλάξουμε τα κακώς κείμενα. Παρ’ όλα αυτά έχουμε επιβιώσει έως τώρα, διαρκώς διαμαρτυρόμενοι και ανυποχώρητοι όσο αφορά τα δικαιώματά μας και συγκαταβατικοί στη τήρηση των υποχρεώσεων μας, εξοικειωμένοι με την κατάσταση του περίπου και της ήσσονος προσπάθειας. Η ελπίδα πεθαίνει πάντοτε τελευταία, χωρίς να πάψουμε να ελπίζουμε και σε κάποιο θαύμα.  

Η Πτώση του Ίκαρου

Διαπιστώσεις - Συμπεράσματα

Οι αποτυχίες αποτελούν αναπόδραστο μέρος της ζωής, αυτό που έχει σημασία είναι να μαθαίνουμε από τα λάθη μας.

Ο ικανός ηγέτης μπορεί να μεταδώσει αισιοδοξία και ενθουσιασμό, να καθορίσει το όραμα και να χαράξει την πορεία ενός λαού.

Τίποτα δεν υποκαθιστά το παράδειγμα όταν ηγείσαι ανθρώπων.

Η κατάκτηση υψηλών στόχων σφυρηλατεί τους χαρακτήρες των ανθρώπων.

Τα κριτήρια επιλογής των ηγετών, αντανακλούν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά αυτών που τους εκλέγουν.

Δεν μπορείς να βοηθήσεις κάποιον που δεν επιθυμεί να προσπαθήσει για την επιτυχία.

Ποτέ δεν θα υπάρξουν οι ιδανικές συνθήκες για τις μεγάλες αλλαγές, η αναβλητικότητα παράγει μετριότητες.

Δεν υπάρχει υποκατάστατο της επιμονής και της θελήσεως στην επίτευξη των δύσκολων στόχων.

Τίποτα σ’ αυτή τη ζωή δεν παρέχεται δωρεάν, δεν υπάρχει επιλογή άνευ τιμήματος.

«Μέτρον Άριστον». Η υπερβολική διστακτικότητα, είναι το ίδιο επικίνδυνη με την υπερβολική επιπολαιότητα.

Οι επιτυχημένοι είναι τολμηροί, βλέπουν μακριά, έχουν ευρύτητα πνεύματος και μπορούν να ακούν.

Στην ζωή χρειάζεται και η τύχη.

 

Αντιστράτηγος ε.α Ιωάννης Κρασσάς

Απρίλιος 2023

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

[1]. Β΄ Επιστολή του Παύλου προς Θεσσαλονικείς (3,10)«Τοῦτο παρηγγέλλομεν ὑμῖν, ὅτι εἴ τις οὐ θἐλειἐργἀζεσθαι, μηδὲ ἐσθιέτω»

 [2] Ο Δείκτης Νοημοσύνης (Intelligence Quotient, IQ) είναι ο δείκτης ο οποίος μετρά προσεγγιστικά την ευφυία  ενός ατόμου σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό. Το IQ κάθε ατόμου μετράται με διάφορες μεθόδους, οι οποίες περιλαμβάνουν συνήθως τεστ με ερωτήσεις ή διαδικασίες με καθορισμένα αντικείμενα.

ΤΕΛΟΣ