Περιστατικά ξυλοδαρμού σαν αυτό του σταθμάρχου του Μετρό, έχουν συμβεί κατ’ εξακολούθηση στο παρελθόν και θα επαναληφθούν και στο μέλλον.

Είναι το αποτέλεσμα του ελλείματος αγωγής μέρους της ελληνικής κοινωνίας, το οποίο ωθεί σε ενέργειες που χαρακτηρίζουν απολίτιστους και ακαλλιέργητους ανθρώπους. Ο Άγγλος πολιτικός Λόρδος Χάλιφαξ(1633-1695) είπε: «Η αγωγή είναι αυτό που μένει, όταν έχουμε ξεχάσει πιά αυτά που μας έχουν διδάξει». Η αγωγή αφορά στον σεβασμό αρχών και αξιών του ανθρώπινου πολιτισμού. Η αγωγή στα παιδιά δίδεται πρωτίστως από την οικογένεια και το σχολείο και επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από τα ΜΜΕ. Στην Ελλάδα δεν δίδεται επαρκής αγωγή και παιδεία από τους γονείς τους δασκάλους και τους ανθρώπους που ασχολούνται με την ενημέρωση του κοινού. Βιώνουμε ένα πολιτισμικό μαρασμό, χωρίς να θέλουμε ή να δυνάμεθα να το σταματήσουμε. Αυτά που γράφω αποτελούν μια διαπίστωση. Λυπάμαι, αλλά δεν νομίζω να υπάρχουν πρακτικά εφαρμόσιμες λύσεις προκειμένου να ενσταλαχτεί στις συμπεριφορές μας ο σεβασμός προς την αξιοπρέπεια και την ζωή των ανθρώπων. Για την αποτροπή των παραβατικών πράξεων, θα πρέπει κατ’ ελάχιστο οι νόμοι να γίνουν πιο αυστηροί. Έχουμε εξοικειωθεί με την αγένεια, την αμετροέπεια και την παρανομία και δεν αντιδρούμε. Αναρωτιέμαι γιατί κανείς από τους επιβάτες του συρμού του μετρό δεν έκαμε χρήση του φρένου εκτάκτου ανάγκης, για να προστρέξουν προς βοήθεια του σταθμάρχου. Προφανώς και υπάρχουν λύσεις, αλλά δεν είναι ούτε εύκολες ούτε ανώδυνες. Η βελτίωση μας ως κοινωνία εξαρτάται από όλους μας. Θα πρέπει όμως να διαθέτουμε την θέληση, την επιθυμία και τον χαρακτήρα που απαιτείται για αυτού του είδους τις προσπάθειες. Προς το παρόν παραμένω απαισιόδοξος. 

Το παρόν άρθρο έχει δημοσιευθεί στην στήλη επιστολές της εφημερίδος ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ της 20ης Ιαν. 2021.